Poems.

DE GOOT

Blij en welgemoed liggen wij gezamenlijk in de goot
Al doen we net als van niet,en houden we ons groot
De mensheid als geheel vergrijpt zich aan de natuur,vrouwen en de dood
Een enkeling pleegt verzet en eindigt vol gepompt met lood
Voor een schokkend moment op t.v. haar wond ontbloot
Daar lig je dan met je broek naar beneden en een kogel door je hoofd

Hoe is het gekerm te verdragen voor moeder, vader ,dokter en soldaat
Als een kind verbrand bloedend en luid kreunend de pijp uit gaat
Welk volk of land is met zo*n bevrijding van regime gebaat
Welk volk wil weten wat er op die zwarte bladzijde geschreven staat
Het gaat alleen maar over olie en poen ,dat is waar ik me zo kwaad over maak
En waarom die kogel en bom altijd de verkeerde wezens raakt

Mijn hard bloed bij het zien van zoveel dood en onrecht
Wie heeft de verantwoordelijkheid ervoor terzijde gelegd
Hoe maakt men een einde aan een krankzinnig ,zinloos gevecht

Hoe brengt men in praktijk wat door de wijze is gezegd?
In het heldere licht komt de wereld toch nog terecht!






MOEDER

De aarde is mijn moeder,
de bomen zijn mijn hoeder.

De vader die heeft hoornen,
de takken hebben doornen.

De takken hebben bladeren,
`t wiel heeft haar raderen.

`T wiel heeft haar spaken.
de aarde heeft haar draken.

Drie trekken haar wagen,
door drie word zij gedragen.






DE DOOD

De dood is zo iets als naar de tandarts gaan
Er moet een kies getrokken worden,
Alleen is de kies net zo groot als je hoofd.
En zijn de verdovingen net uitverkocht.





RIVIER

De lichtende rivier der inspiratie.
Ontspringend in de mist der eeuwigheid,
aan de bron van tijd en ruimte.
Onderweg naar huis,
verliest de stroom
de zee niet uit het oog.





ONSCHULD?

De meester van de onschuld,
zingt zijn lied zonder geluid.
Maar zijn daad klinkt nog lang door,
In de stille ruimte,vol leugens en geweld.
Dan verlaten de echo`s het slagveld
En is er niets
Dan geest en wind






BESTAAN

De raadselen van het bestaan
Wachten op een antwoord
Van de eerlijke vinder

De genade klap voor de onwetendheid
Ontlokt vonken van inzicht
Die de duistere stilte verbreekt

Roerloze diepten de oorsprong
Van de creatief opgeborrelde werkelijkheid
Dat door t spiegelend wateroppervlak word bekeken

Zonder schrik zich zelf omgekeerd gezien
Van anti materie gemaakte zelfreflectieve betovering
Illusionaire glasplaat in 1000 stukken gebroken

In t schitterend licht is het pad verdwenen
Verdwalend is de weg naar huis gevonden
Onwetend ben je de waarheid tegen gekomen

Alles is van t liefdes vuur van godinnen en goden gemaakt






DRAAK

Het episch centrum van de liefde brand als een fakkel
aan t stille water oppervlak van de meren van emotie

In haar koele diepte verschuilt zich een draak

Die ons
Van ons verstand beroofd ,
Door de golfslag van zijn staart





WATERVAL

Van verre hoort men het geruis van een waterval..
Stilte is het geraas van zijn stem.
Diepte, de betekenis van haar gezang.
Vloeibaar de boodschap van de taal.

Een regenboog van ideen nevelt op ons neer.
Fonkelend ,exploderende water druppels.
Een rivier van kracht.





OFFER

Een wijze uil,sluwe vos,
schichtig hert.
Een snelle haas,intilegente kraai,
zalm van wijsheid.
Diepe bron in t bos,
es en eik,hulst varen en beuk.
Donkere moeder baart het al.
Mijn torck die ik haar schenk







HAZELAAR

Laatje gaan,drijf maar mee ,op de zeven rivieren
De zeven rivieren die stromen van de bron onder de zee.

Les je dorst,neem je deel,van kennis en van wijsheid
De wijsheid die opwelt uit de bron,de bron onder de zee

Ga maar staan,onder negen bomen,o zo wijs
Luister naar hun adem,adem van negen bomen aan de bron onder de zee

Eet maar van zijn noten,vis maar naar de zalm
De zalm van wijsheid die zwemt in de bron onder de zee

De rivieren komen thuis,waar zalm is geboren,geboren is de wijsheid
De wijsheid is de bron onder de zee






HERT

Ochtend gloren in `t groene donkere woud.
De mist vlagen tussen de struiken en bomen
Verlichte stralen van goud.
De douwdruppels,fonkelende diamanten
aan spinnen rag.
Een merel zingt,”t leven wat me toelacht”
Daar gaat een schichtig hert,mystieke pracht.
Oudste vriend van mensen,wat een kracht.
Magiese aanwezigheid op`t punt tussen de ogen,
Gij droom wezen, gids, boodschapper
Vader , moeder
Mijn gelijke.ik versta je taal.






AARDE

Ik ben aarde
,de rotsen en bergen zijn mijn skelet,vruchtbare gronden zijn mijn vlees
Ik ben geboorte,het leven is mijn stralend talent
Ik ben de dood,verlossing is mijn donkere kracht
Ik ben de boom,mijn groei volgt het lichtend pad
Ik ben de rand aan de horizon,verdwenen in de mist van de tijd
Ik ben de vier wind richtingen,in stilte hoor ik hun geestestem
Ik ben de seizoenen ,het pad van verandering
Ik ben de godin ,Danu ,stilte is mijn geheime licht
Liefde mijn grootste kracht





VUUR

Ik ben een vuur ,brandend in de nacht
Ik ben de wind,de vonken weg geblazen
Ik ben het hout ,voedsel voor de vlammen van licht
Ik ben de hitte,de duisternis smelt weg in mijn aanwezigheid
Ik ben transformatie,de voortgang van het wiel des levens
Ik ben straling,de kennis van alle dingen is in mijn vuur van existentie






WATER

Ik ben water,de maan is mijn leidster
Ik ben een golf ,de wind is mijn meester
Ik ben een meer ,de aarde is mijn oever
Ik ben de zee ,het luchtruim is mijn begrenzing
Ik ben een opvlammende wolk , bij het aanbreken van de morgen
Ik ben de regen,thuis gekomen op een blad aan de boom
Ik ben een rivier, wild stromend zijn eigen weg gezocht
Ik ben een oceaan,in de diepte en weidsheid van mijn ziel






SMIDSE

In de de donkere smidse brand het vuur van goden
Het wit gloeiend staal, gehamerd door geesten van levenden en doden

Op t aambeeld van werelden ,sterren in de hemel gesmeed
Luid klinken de hamerslagen in de smidse,de transformatie is gereed





LICHT

Jij schitterend licht, vuur in de wolken.
Je belofte van morgen.
Beschijn de toppen van de bergen,
In de vroege ochtend stond , in schaduw verborgen.
Bevrijd de duisternis ,uit dalen en valleien,
uit bossen en weiden,
vlaktes en woestijnen





GEBOREN

Ochtend gloren,de zon is weer geboren.
Het licht is verschenen,
aan de andere kant
van de rand,waar hij gisteren is verdwenen.

In een spectrum van wilde kleuren,
op de wolken gereflecteerd.
Vermoed ik dat morgen het zelfde zal gebeuren.

Dageraad aan gebroken,de maan is ondergedoken
Haar schijn is verdwenen aan de andere kant
Van de rand,waar zij gisteren is verschenen.

In een mystieke aura van schemer en mist,
In de poel gereflecteerd.
Weet ik ,dat gisteren is uit gewist





REIGER

Ik zach een prachtig schepsel staan bij de wilg ,
aan de water kant.
Het was een betoverde vogel,een schone jonkvrouwe
in de vorm van een reiger.
Ze stond daar te rusten,bij de waterrand.
Haar ogen staarde in de mist van de eeuwigheid.
Ze vroeg zich niets af en verwonderde zich niet,
Van waar het water en waarheen de rievier.
Gedachteloos een met de wereld,
zoals ze daar stond.
En toen begreep ik pas dat het niet de reiger,
maar Ik,die de betoverde was.

Reiger,O reiger,zo eenzaam sta je daar,
In t riet bij de wilg aan de waterkant

Je stille schreeuw weerspiegelt het breken van
mijn hard,zo als zij het hemelruim openbreekt
voor je machtige vleugels.
Op mysterieuse wijze heb je je plaats ingenomen,
Meesteres van de vier windrichtingen,
Aan de rivierkant

“Ik ben de betoverde”zong ze,
sins driehondert jaar verblijf ik in deze vorm.
Van zee,aarde en luchtruim ben ik geboren,
Meesteres van de vier windrichtingen moet ik zijn en,
Op een been sta ik op de aarde onder de zee.
En nu , wie ben ik,kun je me dat vertellen?
“Ik ben de betoverde ik ben de betoverde”
heb je het begrepen?

“Ik weet wie je bent,liefste, het is zo lang geleden,
het is drie hondert jaar sins je bent verdwenen”

Door betovering ben ik in deze vorm gedreven,
En uit de koers geslagen,
door donkere magie en regen,wind en storm.
Zo eenzaam zijn de dagen geweest,
dat onze hereeniging zal stralen als de midzomer zon.
Nu ik je weer gevonden heb,zullen onze harten vrij zijn
Wij zullen rusten en samen onder de wilgenboom staan,
In `t riet ….aan de waterkant.






SCHULDENAAR

Wat is er gebeurt,toen je de andere kant opkeek
De andere kant van het leven
Wat is er gebeurt, in de schaduw die eerst zo licht leek
Dat door het onrecht ’t lijden is geleden
Door de strijd het gevecht is gestreden

Wat is er gebeurt,toen je opzij stapte
Dat andere voor liet gaan
Wat is er gebeurt,dat de twijfel in je hart verdronk in de gedachte
Dat je rechtvaardigheid en waarheid ,niet meer kan verstaan
Niet aan verlichting door liefde hebt gedaan

Wat is er gebeurt,toen je net deed als of je niets wist
Je zonnebril, een sluier voor je schaamteloze ogen
Wat is er gebeurt,Stilzwijgend toegestane oorlog ,je kapitalistische list
Door onschuldige kinderen te bombarderen ,je zelf bedrogen
In je waanzin heb je zelfs de leugen belogen

Wat is er gebeurt, toen je het leed met winst wist te verkopen
De zakken gewetenloos weer hebt gevuld
Wat is er gebeurt,Je reflectie in de spiegel is regenachtig verlopen
Je rede is dronken mistigheid in nevelen gehuld
Zo heb je jezelf beschadigt en vermoord,geen mededogen in je hartgeduld







LOL

Soms leeg,soms vol.
Soms hoog,soms laag.
Soms verdriet,soms lol.
Soms gisteren,soms vandaag







SLUIER

`T schitterend sterven
licht in haar
vurige wolken sluier.




VERGETEN

Vergeten zijn ze het .
Verloren is de verbinding.
Zij lopen niet op heilige grond.
Waaien niet in de wind.
Niet in de geest van de voorouders.







KRACHT

Vibrerend met kracht
De ketel gevuld met licht.
Transformatie proces,
Gevisualiseerd in dit gedicht.





WIJSHEID

Voeding uit de ketel van overvloed.
Drinken uit de ketel van regeneratie.
Ademen uit de ketel van inspiratie.
Dat is wijsheid.





OLIE PRIJS

Vol verlangen brand ons hart,
al dan niet gekoppeld aan de olie prijs.






SKULL

Welcome in the house of spiritfiere.
Me we drink from its skull and be renewd.
We seek the trut in oure selfs,onley to find
The paradox of existens,the spiritfire of eternety.
The reality of oure soul
The content of oure skull.






WIE

Wie, heeft het briljante licht der inspiratie
Over de wereld van de materie verdeelt.
Het vuur van de evolutie ontstoken?
Wie veroorzaakt de bewegingen
van de golven op zee,
de wolken en wind?
Wie heeft de berg van stille aanwezigheid
Opgeworpen ,op de vlakte van vergetelheid.
Vertel me ,wie is Ze.


©Roekieman - Old School HTML 2008 -